Deze week zag ik in de bioscoop The Imaginarium of Dr. Parnassus, de nieuwste productie van regisseur Terry Gilliam. Wat mij betreft gaat het met deze film weer de goede richting uit wat diens stijl betreft en ik meende ook meerdere (al dan niet bewuste) knipogen naar een van z'n eerdere films te herkennen, die ik zelf eigenlijk tot de mooiste reken die ik van hem gezien heb: The Adventures of Baron Munchausen, uit 1988.
Hierin wordt de historische figuur, waarvan de avonturen verzameld werden door Rudolf Erich Raspe, opnieuw tot leven gebracht in een verhaal waarin hij een door de Turken belegerde stad probeert te redden door op de meest exotische locaties (waaronder de maan) zijn buitengewone bedienden terug te vinden. Dit is een gezelschap bestaande uit de sneller dan een pistoolkogel lopende Berthold, de bovennatuurlijk sterke Albrecht, een formidabel horende Gustavus die tevens een geheel leger omver kan blazen en de scherpschutter Adolphus die verder dan normaal kan zien en nooit mist. De baron en zijn vrienden zijn echter na jaren van avontuur op leeftijd gekomen en het is maar de vraag of ze hun oude krachten nog terug kunnen winnen. Prachtig sprookje dat met veel humor en avontuurlijke muziek wordt verteld en heerlijk acteerwerk van hoofdrolspeler John Neville. Uiteraard ontbreken het aan de eigen haren optrekken uit het water en de rit op een kanonskogel niet.
