Juist terug van een sonologieconcert in Den Haag. Sonologie, dat moet de wetenschap van de muzikale klank zijn. Het lijkt voornamelijk over elektronische muziek te gaan, als vanavond representatief was. Ik was nog niet eerder bij een dergelijk concert geweest en was erg benieuwd. Even een samenvatting van het programma dus.1. Patrick Valiquet - 'Malieveld' (9 min. 5 sec.), tape, stereo. 9 Minuten de geluiden die je hoort wanneer je over een kermis loopt. Dat deed me eraan denken dat Mahler een keer met een vriend over een kermis liep en iets moet hebben gezegd als: 'Hoor je dat? Dat is polyfonie!'
2. Takayuki Hamano - '.f2' (7 min.), performed by Nozomi Natsuyama. Aziatisch meisje maakt beeld op projectiescherm veranderlijk door met de handen voor de camera van de Apple-computer te zwaaien. Het geluid verandert mee.
3. Payam Shahali - 'Fradatha' (5 min.), tape, stereo. Kort stoorsignaal (ik heb er niet de goede woorden voor) komt afwisselend uit twee boxen met variërende periode en toonhoogte. Oorverscheurend.
4. Hugo Morales Murguia - 'Session 1.2'. Ik schiet bijna in de lach wanneer een kerel met een akoestische gitaar aantoont dat deze elektrisch is omgebouwd in een zeer wild uitvarende chaos van klanken.
5. Gottfried Michael Koenig - 'Segmente 1-7 piano (10 min.)', performed by Teodora Stepcancic. Zeven zeer moderne en niet te reproduceren korte werkjes voor piano. Koenig (foto) is een bekende naam op het gebied van de sonologie; hij gaf jaarlijks een beroemd geworden cursus. Dat daarvan hier niets terugkwam, soit. Het begrip wordt er niet beter door.
6. Filipe Lopez - '10'. Twee kerels achter elk hun eigen laptop sturen de ter plekke gecomponeerde muziekscore naar de pianiste die de partituur voorgeschoteld krijgt op de laptop op de piano. Zij moet deze direct naspelen (wat op den duur zo druk moet gebeuren dat de elleboog eraan te pas komt), wordt opgenomen en door haarzelf heen gemixt.
7. Casper Schipper - 'A pleasant waste of time (will be played 'as long as socially acceptable')', 8 channels. Alweer zo'n krankzinnige vrachtlading aan warbles en storingen. Het wordt nu erger: het komt immers van 8 kanten, ook vanachter je. Hoogtepunt is wanneer kleine boorachtige geluidjes van alle kanten steeds harder worden, je het idee geven dat je schedel aan alle zijden wordt opengedrilld en er vervolgens een elektronische worm je hersenen binnenkrioelt.
8. Tomer Harari & Ilya Zilbat-Shay - 'Megarzenim (Axing) for double bass, singing saw & live electronics'. Begint met racetrack-achtige geluiden gesimuleerd op de (uiteraard elektrisch bewerkte) contrabas en dito zingende zaag. Het stuk wordt afgesloten door het daadwerkelijk doorzagen van een plank en wat daar voor elektrisch geluid uit voortkomt.
Misschien - heel misschien, moet ik hier voorlopig maar even heel erg van afblijven. Want: de oren. Au.
