Kopenhagen

Ik ga veel te weinig naar toneel, laat staan naar kwaliteittoneel. Vanavond eindelijk weer verfrissend goed acteerwerk mogen meemaken bij het stuk Kopenhagen, van Michael Frayn. Met Sinterkl...sorry, Bram van der Vlugt, Liz Snoijink en Stefan de Walle. In reprise, uiteraard vanwege de vraag van het publiek, maar ook om Van der Vlugts 75e verjaardag te vieren. Die kreeg trouwens ook een Louis d'Or voor zijn rol als de Deense natuurkundige Niels Bohr in deze productie.

Werner Heisenberg bezoekt Bohr en zijn vrouw in september 1941, in Kopenhagen. De vraag die het hele stuk terugkomt is: waarom? De omstandigheden zijn dat theoretisch fysici zich druk bezighouden met de vraag of er een bom gemaakt kan worden met behulp van kernsplijting en dat de belangrijkste quantumfysici die daar in Duitsland mee bezig waren weggevlucht zijn naar het niet bezette buitenland (omdat ze joods zijn of omdat ze zich bezighielden met een joodse relativiteitstheorie). Ging Heisenberg (Duits fysicus), die Bohr (half-joods) als mentor zag, naar laatstgenoemde toe voor hulp? Wat is er gebeurd tijdens de gesprekken die ze voerden en de wandeling die ze maakten? De ontwikkelingen tussen de twee fysici en echtgenote Margrethe, die zich in een onduidelijke tijd en plaats bevinden (de ene keer lijken ze dood te zijn en terug te kijken, de andere keer zitten ze in de beschreven tijd) worden in Frayns dialogen prachtig scherp naar voren gebracht. De voorstelling loopt nog tot eind mei dit jaar in theaters over het hele land. Ga, nu het nog kan.

(Er werd trouwens ook een film van het stuk gemaakt door de BBC: onder andere met Bondacteur Daniel Craig als Heisenberg.)