maandag 22 juni 2009

Nana

Alweer jaren terug liepen we tijdens de chaos van het Groothertogfeest 's nachts door Luxemburg, gefrustreerd verdwaald. Temidden van onbekende straatnamen, in de onzekerheid of een bus ons nog wel terug buiten de stad kon brengen, niet wetend in welke straat die dan zou vertrekken en hoe we daar toch moesten komen. We kwamen uit bij dat vreemde beeld op Centre Hamilius, dat als een plaaggeest ons niet verder hielp tussen alle bussen die daar vertrokken.

En nu vond ik het terug omdat het van Niki de Saint Phalle was, over wie ik las toen het over Tinguely ging, de man met wie ze trouwde. Het blijkt een Nana te zijn: bij De Saint Phalle een vrouwfiguur in vreemde proporties en in felle kleuren, daarvoor al een Frans begrip voor een zelfbewuste, moderne en erotische vrouw. Die van De Saint Phalle werden eerst gemaakt van papier maché, daarna van polyester. Slecht voor je om veel in de damp van dat spul te werken: het moet haar gezondheid parten hebben gespeeld.

De Nana culmineerde in een provocatief werk in Stockholm: 'Hon - en katedral' ('Zij - een kathedraal'). Een wanstaltige creatie waarbij bezoekers tussen de benen van een 26 meter lange Nana door een ruimte in konden gaan waar onder andere een mechanische baarmoeder te vinden was (ontworpen door Tinguely) en een melkbar op de plek van de borsten. Volgens een aantal critici 'the largest whore in the world'.