Nog meer treinen vandaag, zoals zal blijken. Een derde lid van de Groupe des Six en waarschijnlijk de meest progressieve van het stel was de Zwitser Honegger (klemtoon op de laatste lettergreep). Afkomstig uit een land waar in alle eerlijkheid toch niet het grootste deel van de Europese kunst vandaan komt, dus daar mochten ze best trots op zijn: hij staat nu op het briefje van 20 CHF. Zijn muziek is een stuk zwaarder en meer beïnvloed door, zeg, Wagner, dan de bedoeling van de Groupe zou zijn geweest (aan de andere kant: Milhaud schreef samba's, ook niet echt Frans), maar de oorlogen zouden dan ook duidelijk van invloed zijn geweest op zijn werk. Hij sloot zich tijdens WO II aan bij het verzet en hield van treinen "...zoals andere mensen van vrouwen of paarden houden" - achteraf gezien misschien niet de handigste combinatie, maar goed. Die liefde voor treinen leverde zijn bekendste stuk op: Pacific 231, waarin de impressie van een optrekkende stoomlocomotief wordt getekend. Verder goed vind ik zijn tweede symfonie voor strijkers en trompet - en wanneer het toch nog Frans en licht moet kun je altijd naar zijn Concertino voor piano en orkest luisteren.
Een vrijzinnige versie van dat laatste stuk
Pacific 231 (met korte introductie)
Een vrijzinnige versie van dat laatste stuk
Pacific 231 (met korte introductie)
