Italiaans voor zonnebloem, maar het is ook de naam van een surrealistisch aandoend huis in de buurt van Verona. Het staat op een heuvel en bestaat uit een toren met twee zijstukken op een rond terras. Het was de woning van ingenieur Angelo Invernizzi, die in 1931 besloot om een huis te maken dat net als ongeopende zonnebloemen met de zon meedraait.
Het grootste deel van de woning bevindt zich in het binnenste van de rots: de toren huisvest een spiraaltrap die door de ruiten bovenin belicht wordt. Het hart van de toren is een open lift die je ook kunt gebruiken om bovenin te komen. In het roterende deel is 1 arm de woon- en eetkamer en de andere een muziekzaal; in het midden zitten de slaapvertrekken en de studeerkamer. Inwonenden hebben volledige controle over de beweging: middels een controlepaneel kan het huis worden stopgezet of de andere kant op worden gedraaid.
Na de dood van Invernizzi werd het niet meer bewoond en dreigt het op deze manier in verval te raken. Maar er is hoop: er zijn plannen om van het huis een centrum voor onderzoek naar alternatieve energiebronnen te maken - goed zo, voor zonnecellen moet toch in ieder geval een goede plek te vinden zijn.
