Weken nadat in het Boijmans van Beuningen de tentoonstelling van de Deens-IJslandse kunstenaar Olafur Eliasson was afgelopen kwamen we nietsvermoedend vragen waar dat mooie Notion Motion toch te vinden was. Jammer, nu moeten we toch weer even wachten voordat het Rotterdamse museum het opnieuw tentoonstelt. Notion Motion bestond uit een spons die aan een draad in een groot waterreservoir hing en zich langzaam volzoog. Wanneer hij te zwaar werd trok hij zo zeer aan de draad dat bovenin iets geactiveerd werd waardoor de spons met een ruk omhoog werd getrokken om uit te druppelen, waarna het opnieuw begon. Op een scherm werd het waterpatroon zichtbaar gemaakt door een felle lichtbron die op het oppervlak scheen.
En daar kon iedereen nou echt uren naar kijken.
Twee jaar eerder had hij het ook al voor elkaar. Toen maakte hij voor Tate Modern in Londen het werk The Weather Project. In de grote hal creëerde hij in een kunstmatig mistige omgeving een brandende zon: een cirkel gevuld met felle, monochroom gele lampjes. Op het plafond waren spiegels geplaatst waarin mensen zichzelf als zwarte figuren zagen. Het resultaat: mensen gingen eens lekker van de warmte van de zon genieten en lagen uren naar boven te staren. Het werkte puur psychologisch: van de lampjes was vrijwel niets aan warmte afkomstig.
Hier een kort interview en wat beelden van zijn werk.
En daar kon iedereen nou echt uren naar kijken.
Twee jaar eerder had hij het ook al voor elkaar. Toen maakte hij voor Tate Modern in Londen het werk The Weather Project. In de grote hal creëerde hij in een kunstmatig mistige omgeving een brandende zon: een cirkel gevuld met felle, monochroom gele lampjes. Op het plafond waren spiegels geplaatst waarin mensen zichzelf als zwarte figuren zagen. Het resultaat: mensen gingen eens lekker van de warmte van de zon genieten en lagen uren naar boven te staren. Het werkte puur psychologisch: van de lampjes was vrijwel niets aan warmte afkomstig.
Hier een kort interview en wat beelden van zijn werk.
