Tegen het einde van zijn leven besloot Oliver Hardy eindelijk eens aan zijn gezondheid te gaan denken. Mocht ook wel: net als zijn partner voor het leven was hij fervent roker en aan dat gewicht (hij woog zo'n 150 kilo) mocht ook wel wat gebeuren. Tijdens deze periode verloor hij de helft van z'n lichaamsmassa en kon er echt niet meer van 'De Dikke en de Dunne' gesproken worden. Het mocht echter niet baten: hij kreeg kort erop meerdere beroertes waarvan hij in eerste instantie verlamd raakte en vervolgens in een coma terecht kwam. Stan Laurel, die volgens velen de creatievere en grappigere van het stel was, werd geveld door een hartaanval en moet humoristisch tot aan het einde zijn geweest. Dat wordt zelfs duidelijk in zijn grafschrift, dat hij zelf bedacht: 'If anyone at my funeral has a long face, I'll never speak to him again.'Ik vond een filmpje waarin duidelijk wordt hoe Hardy eruit zag in zijn laatste maanden (er gebeurt niet echt iets, maar het lijkt een soort home video waarmee ze door ontbreken van geluid hun stomme-filmervaring voor een laatste keer konden laten zien. Het gaat om het begin).
Ziehier.
