Legpuzzels

De eerste legpuzzels waren voor kinderen en hadden een educatief doel: het waren kaarten die op hout waren getekend, waarbij de landen op de juiste plek moesten worden gelegd. Eind 18e eeuw verscheen de eerste van de hand van John Spilsbury, kaartenmaker in Londen. Het duurde even voordat het ook volwassenen aantrok, maar op den duur werd het duidelijk dat het niveau omhoog kon worden getild en de uitdaging tot een interessante gemaakt kon worden. Sowieso waren de puzzels nog niet opgebouwd uit stukjes die in elkaar pasten, maar uit houten blokjes die je naast elkaar moest leggen - de puzzelaar was tijdens het oplossen een stuk onzekerder.

Het hoogtepunt werd bereikt in Amerika tijdens de Grote Depressie: voor de werkloze man gaf het gevoel van het kunnen oplossen van een puzzel wat troost. En ze werden inmiddels uit karton gestansd, dus waren ze een stuk goedkoper. Ze bestonden nu uit in elkaar stekende stukjes, maar de liefhebber wil (ook nu nog) de handgezaagde, houten versie hebben: die was een stuk moeilijker om op te lossen aangezien er vaak constructies voorkwamen waarbij 2 stukjes perfect in elkaar pasten, maar toch niet bij elkaar hoorden. Voor de kartonnen versie was het de afbeelding die de moeilijkheidsgraad bepaalde: lange tijd was de puzzel met het dripping-art-schilderij Convergence, van Jackson Pollock, de moeilijkste ter wereld.

Maar nu dan. Ravensburger heeft een puzzel zonder afbeelding: Krypt. Een rechthoekige puzzel, die cirkelvormig wordt naar het midden toe. In zilverkleur en in brons. Hondsmoeilijk, volgens de recensies: de randjes bij elkaar zoeken lukt nog wel, maar dan. Drie stapeltjes: rechthoekig, cirkelvormig, en 'odd-shaped'. Daarna: stukje voor stukje proberen en geluk hebben.

Wat is het einde? Bestaat er een onoplosbare legpuzzel?