Komende maand verschijnt bij De Arbeiderspers eindelijk een Nederlandse vertaling van Georges Perecs lipogram 'La Disparition': een boek waarin nergens de letter e voorkomt. Ik was in de veronderstelling dat zo'n vertaling niet mogelijk was en dat we ons moesten troosten met de Engelse, die de slimme titel 'A Void' draagt, maar Guido van de Wiel is er in geslaagd: binnenkort is er ook ' 't Manco'. Dat wordt interessant.Elk werk van Perec (altijd vrolijk op de foto) lijkt een experiment op zich: na het e-loze werk kwam 'Les Revenentes' (Engels: 'The Exeter Text: Jewels, Secrets, Sex') met juist alleen maar de e als klinker. Die wil Van de Wiel ook gaan vertalen (beoogde titel: 'De Wedergekeerden'). Ander werk met prachtige achtergrondgedachten: 'Les Choses', een roman met alle aandacht voor de voorwerpen die erin voorkomen en juist helemaal niet voor de hoofdpersonen, 'Cantatrix Sopranica', een wetenschappelijk nep-artikel over de schreeuwreactie die je ontlokt bij sopranen wanneer je ze bekogelt met tomaten, en zijn bekendste werk 'La vie mode d'emploi' ('Het leven, een gebruiksaanwijzing'), met als ondertitel 'romans': een bundel met honderden teksten die de geschreven werken van de inwoners van een monumentaal pand in Parijs voorstellen. Boodschappenlijstjes, verhalen en schaakproblemen. Het werk met de meest absurde titel wordt echter 'Quel petit vélo à guidon chromé au fond de la cour?' ('Wat voor brommertje met verchroomd stuur achter op de binnenplaats?', Engels: 'Which moped with chrome-plated handlebars at the back of the yard?'), een novelle waarvan de tekst nagenoeg korter is dan het bijgeleverde overzicht van de erin gebruikte stijlfiguren. Wees gerust: de titel slaat nergens op.
Ik moest maar eens wat van hem gaan lezen.
